با سلام /
نظر شما در مورد محدث کبیر حاج میرزا حسین نوری (عطر الله مرقده) و کتاب سترگ ایشان موسوم به «مستدرک الوسائل» چیست؟
با تشکر

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
اساساً اظهار نظر بنده در مورد اشخاص، منحصر به کسانی است که ادعای «راهبری» داشته و برنامه‌ی تربیتی ارائه داده باشند، و مرحوم محدث نوری (ره)، ادعای ارائه‌ی برنامه‌ی تربیتی نداشته است. پس در مورد شخص ایشان، نظر خاصی ندارم و از شواهد و قراین چنان به دست می‌آید که عالم وارسته و محقق ارزشمندی بوده است. اما در مورد آثار او، بویژه کتاب «مستدرک الوسائل»، همنظر با امام خمینی (ره) هستم.
امام خمینی (ره) در بخشی از کتاب «انوار الهدایه»، که تعلیقات ایشان بر «کفایه‌ الاصول» آخوند خراسانی (ره) است، به مناسبت بحثی در باره‌ی مسأله‌ی تحریف قرآن، از محدث نوری (ره) و تصانیفش با این عبارات یاد می‌کنند:
«کتاب‌های وی علماً و عملاً هیچ فایده‌ای در بر ندارد. زیرا روش وی چنان است که روایات ضعیف را که اصحاب از آنها اعراض و دوری کرده‌اند ارائه می‌دهد، روایاتی که صاحبان عقل و درایت از قدمای اصحاب مانند سه محمد (محدث کلینی، شیخ صدوق و شیخ طوسی) از آن منزه‌اند. این وضعیت غالب کتاب‌های روایی او مانند مستدرک است، اما از دیگر آثارش نپرس که مشحون از داستان و حکایات غریب است که بیشتر شبیه هزلیات است تا مسائل جدی. وی با این که مردی صالح و متتبع بود اما اشتیاقی که به جمع‌آوری اخبار ضعیف و غرائب و عجایب و چیزهایی که عقل سلیم و رأی مستقیم باور ندارد داشت، بیش از جمع‌آوری سخنان سودمند بود. شگفت از معاصرین او از مدعیان بیداری است که چگونه از این امر غفلت کردند تا مطلبی پیش آمد که آسمان‌ها برای آن گریان شدند و نزدیک بود که زمین پراکنده گردد. (اشاره به تألیف کتاب «فصل الخطاب در تحریف کتاب رب الارباب» که در آن، تلاش می‌کند تا اثبات نماید که قرآن، تحریف شده است)
خداوند، عاقبت ما و شما را ختم به خیر نموده و ما را در راه احیای اسلام ناب و خالص، توفیق دهاد. ان شاء الله

موفق باشید
حاج فردوسی

سلام
با نزدیک شدن به نوروز باستانی، برخی پیام‌ها در شبکه‌های اجتماعی رونق گرفته است که باید از نظر سند و مدرک، مورد دقت قرار گیرد. یکی از این پیام‌ها، متن زیر است. لطفاً مدرک و سند این مطلب را روشن بفرمایید. با تشکر
هفت سین قرآنی در سال جدید
هفت سوره قرآن با «سین» شروع می‌شود!
۱. اسراء، ۲. نور، ۳. حدید، ۴. حشر، ۵. صف،‌ ۶. معارج، ۷. الاعلی
قبل از سال نو، نام این سوره‌ها را تک تک روی کاغذ نوشته تا بزنید، نام سوره پیدا نباشد و همه را لای قران صفحه‌ای که بسم الله دارد بگذارید.
از روز اول عید تا روز هفت فروردین یکی از کاغذها را بردارید به طوری که نمی‌دانید چه سوره‌ای است و آن سوره را همان روز تا قبل از اذان مغرب با توجه به معانی و حضور قلب بخوانید. می‌توانید از کسی بخواهید بامعنی بخواند و شما گوش دهید بعد از سوره، دعای فرج (اللهم کن لولیک الفرج …) را از ته قلب بخوانید.
بسیار در موفقیت شما در طی سال کمک می‌کند. برکت در کسب و کار و زندگیتان می‌افتد. ازخطرات ایمن و دست دشمن از زندگی شما کوتاه می‌شود. و در سال جدید طعم خوشبختی را می‌چشید. ان شاء الله
خوش به حال آن که روز عید، برایش سوره نور بیافتد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
هر چند تلاوت قرآن،‌ در همه‌ی ایام سفارش شده است ولی چنین عملی در توصیه‌های اسلام عزیز و ائمه‌ی طاهرین (علیهم‌السلام) نیست و صد در صد اختراعی و ذوقی می‌باشد. عمل به این دستور، اگر به قصد ورود باشد، حرام و بدعت است و اگر بدون قصد ورود باشد، معلوم نیست آثار ادعاشده را در پی داشته باشد.

موفق باشید
حاج فردوسی

سلام
با نزدیک شدن به نوروز باستانی، برخی پیام‌ها در شبکه‌های اجتماعی رونق گرفته است که باید از نظر سند و مدرک، مورد دقت قرار گیرد. یکی از این پیام‌ها، متن زیر است. لطفاً مدرک و سند این مطلب را روشن بفرمایید. با تشکر
هفت سین قرآنی در سال جدید
هفت سوره قرآن با «سین» شروع می‌شود!
۱. اسراء، ۲. نور، ۳. حدید، ۴. حشر، ۵. صف،‌ ۶. معارج، ۷. الاعلی
قبل از سال نو، نام این سوره‌ها را تک تک روی کاغذ نوشته تا بزنید، نام سوره پیدا نباشد و همه را لای قران صفحه‌ای که بسم الله دارد بگذارید.
از روز اول عید تا روز هفت فروردین یکی از کاغذها را بردارید به طوری که نمی‌دانید چه سوره‌ای است و آن سوره را همان روز تا قبل از اذان مغرب با توجه به معانی و حضور قلب بخوانید. می‌توانید از کسی بخواهید بامعنی بخواند و شما گوش دهید بعد از سوره، دعای فرج (اللهم کن لولیک الفرج …) را از ته قلب بخوانید.
بسیار در موفقیت شما در طی سال کمک می‌کند. برکت در کسب و کار و زندگیتان می‌افتد. ازخطرات ایمن و دست دشمن از زندگی شما کوتاه می‌شود. و در سال جدید طعم خوشبختی را می‌چشید. ان شاء الله
خوش به حال آن که روز عید، برایش سوره نور بیافتد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
هر چند تلاوت قرآن،‌ در همه‌ی ایام سفارش شده است ولی چنین عملی در توصیه‌های اسلام عزیز و ائمه‌ی طاهرین (علیهم‌السلام) نیست و صد در صد اختراعی و ذوقی می‌باشد. عمل به این دستور، اگر به قصد ورود باشد، حرام و بدعت است و اگر بدون قصد ورود باشد، معلوم نیست آثار ادعاشده را در پی داشته باشد.

موفق باشید
حاج فردوسی

سلام /
تنها چیزی که از منهاج فردوسیان فهمیدم، این است که خیلی فحش می‌دهید. اصلاً فحش دادن، جزء لاینفک منهاج است. قدم به قدم به مخالفان خود توهین می‌کنید. همه را سگ و خوک می‌دانید. چرا با اینهمه فحش و توهین و تهمت، ادعای جامع‌ترین و کاملترین نظام تربیتی دارید؟ اینها که همه‌اش بی‌تربیتی است. /

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
۱. نسبت «کلمات قصار حاج فردوسی» به «نظام جامع تربیتی منهاج فردوسیان»، مانند نسبت صدف‌های ساحل دریای خزر به دریای خزر است. باید توجه داشته باشید که دریای خزر، در چند صدف و گوش‌ماهی خلاصه نمی‌شود؛ بلکه صنعت کشتی‌رانی در حمل مسافر و کالا، شیلات و صیادی، منابع غنی گاز و نفت، خاویار، تأثیرات شگرف بر آب و هوای منطقه و ده‌ها ثمره‌ی ریز و درشت دیگر دارد. یک کودک پنج ساله از این سفره‌ی گسترده‌ی طبیعی، فقط چند صدفی که موج به ساحل آورده را می‌بیند و از سایر جنبه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و زیست‌محیطی دریای خزر بی‌خبر است.
پس اولین اشکال جنابعالی،‌ بی‌خبری از هزاران قاعده‌ی نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان است. این بی‌خبری تا آنجاست که «کلمات قصار حاج فردوسی»‌ که حاصل تجربیات چند سال مطالعه و کار تربیتی یک انسان غیرمعصوم است را با آموزه‌های وحیانی ثقلین ـ که آن را به اختصار، «منهاج فردوسیان» نامیده‌ایم ـ مقایسه می‌کنید.
به عبارت دیگر، کلمات قصار حاج فردوسی، مجموعه‌ای از تجربه‌هایی است که در طول سال‌های متمادی توسط یک بشر غیرمعصوم، گردآوری شده است و پشتوانه‌ای به اندازه‌ی قرآن یا فرمایشات رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) یا ائمه‌ی طاهرین (علیهم‌السلام) ندارد. اما «منهاج فردوسیان» نام اختصاری‌ای است که برای معارف قرآن کریم و روایات معتبر برگزیده‌ایم. اینقدر اطلاعات شما از منهاج فردوسیان ضعیف و سطحی است که نمی‌توانید بین «منهاج فردوسیان» و «حاج فردوسی» فرق بگذارید. و از عجایب این است که با این سطح نازل از اطلاعات در مورد این نظام جامع تربیتی، به خود اجازه می‌دهید بر آن انتقاد کنید و آن را محدود در چند جمله‌‌ی کوتاه نمایید.

۲. قسمتی از کلماتی که گمان کرده‌اید فحش یا توهین است،‌ جنبه‌ی التیامی برای زخم‌های روح و روان مبلغین منهاج فردوسیان دارد و عمومی نیست؛ مثل این که می‌گوید: «با بعضی‌ها برای اثبات «منهاج فردوسیان» جدل مکن! که اگر با خوک، کُشتی بگیری، تو کثیف می‌شوی، ولی خوک لذت می‌برد.»
این کلمه، در جایی استفاده می‌شود که مبلغ منهاج فردوسیان، پس از گفتگوی فراوان در اثبات منهاج فردوسیان و بعد از این که با بحث‌های حاشیه‌ای و ایرادهای بی‌مورد فراوانی مواجه می‌شود، احساس می‌کند سوژه‌ای که برای هدایت‌کردن انتخاب نموده،‌ نااهل است. لذا با استفاده از این کلمه، خود را راهبری می‌کند که نباید بحث کردن با این فرد را ادامه بدهد.
جالب اینجاست که افراد تنگ‌نظر، عبارت «با بعضی‌ها» را به خودشان نسبت می‌دهند و از این جمله، برداشت توهین به خودشان می‌نمایند. البته اگر این افراد، هدفشان از بحث کردن، رسیدن به حقیقت نباشد، دقیقاً در حکم همان خوکی هستند که از کُشتی گرفتن با انسان، لذت می‌برد ولی ثمره‌اش برای انسان، کثیف شدن لباس و بدن است.
مبلغ منهاج فردوسیان باید توجه داشته باشد که وقت و عمر شریف خود را صرف جدل کردن با خوک‌صفتانی که در جستجوی کمال و سعادت نیستند و فقط می‌خواهند وقت خود را با مجادلات بی‌حاصل پُر کنند، هدر ندهد. این صفت رذیله، در مؤمن نیست ولی در منافق می‌تواند باشد. منافق کسی است که به زبان، ادعای اسلام و تشیع دارد ولی در دل، ایمان راسخ و درستی نسبت به آن ندارد.
یا این که می‌گوید: «به حرف‌ آنان که از «منهاج فردوسیان» بدگویی می‌کنند، اعتنا مکن! اگر قرار باشد به طرف هر سگی که در راهت پارس می‌کند، سنگی پرتاب کنی، دیر به مقصدت می‌رسی.»
این کلمه نیز یک فرمان راهبردی برای مبلغ منهاج فردوسیان است. این سخن می‌گوید لازم نیست به بدگویی‌ها توجه کنی و پاسخ بدهی، بدگویی کردن‌های بدون آگاهی، مثل پارس کردن‌های بیهوده‌ی سگ است و ارزش توجه ندارد. معمولاً بدگویی‌های ناآگاهانه از خباثت و نجاست باطنی سرچشمه می‌گیرد و گوینده‌اش در جستجوی کمال و سعادت نیست که نیاز به توجیه شدن و پاسخ گرفتن داشته باشد.
البته باید بین «بدگویی‌های ناآگاهانه» با «انتقادات سازنده» فرق گذاشت. برخی از کسانی که در مورد نظام جامع تربیتی منهاج فردوسیان بدگویی می‌کنند، اظهارنظرهایی از سر دلسوزی است؛ هر چند ناآگاه بودن به منهاج فردوسیان، آنان را به اینگونه موضع‌گیری رسانده باشد.
پس این کلمه نیز جنبه‌ی عمومی ندارد و باید مبلغ منهاج فردوسیان، آن را در نزد خود نگه‌ دارد و گاه‌گاهی به صورت خصوصی از آن استفاده نماید تا راه و بیراهه را از هم بازشناسد.
یا این که می‌گوید: «کسانی که با «منهاج فردوسیان» آشنا نیستند، پشت سرمان زیاد حرف می‌زنند! اشکالی ندارد، سگ‌ها هم برای کسانی که نمی‌شناسند، زیاد پارس می‌کنند.»
این کلمه نیز برای التیام روحیه‌ی مبلغ منهاج فردوسیان است که گاهی از سخنان ناروایی که پشت سر یا حتی پیشِ رویش گفته می‌شود، دچار نوعی افسردگی می‌شود و احتمال دارد دچار این وسوسه‌ی شیطان شود که اگر منهاج فردوسیان درست بود، چرا افراد مختلفی از آن بدگویی می‌کنند. در چنین شرایطی، این کلمه به فریادش می‌رسد و او را نجات می‌دهد و به او یادآور می‌شود اینهایی که بدون مطالعه و آگاهی، تهمت‌هایی می‌زنند و بدگویی‌هایی می‌کنند که بویی از حقیقت ندارد، اینان رفتارشان مانند سگ‌هایی است که به ناشناس‌ها پارس می‌کنند.
خدای تعالی در قرآن کریم نیز از این مثال استفاده کرده است، می‌فرماید:
«وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَ لَکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَث ذَّلِکَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا» (سوره‌ی اعراف، آیه‌ی ۱۷۶)
ترجمه: و اگر مى‏خواستیم قدر او را به وسیله‌ی آن [آیات] بالا مى‏بردیم؛ اما او به زمین [= دنیا] گرایید و از هواى نفس خود پیروى کرد؛ از این رو داستانش چون داستان سگ است [که] اگر بر او حمله‏‌ور شوى، زبان از کام برآورد و اگر او را رها کنى [باز هم] زبان از کام برآورد. این مَثل آن گروهى است که آیات ما را تکذیب کردند.
این کلمه، تحت تأثیر همین آیه‌ی قرآن است و فحش و توهین نیست بلکه بیان یک واقعیت است که می‌گوید افرادی هستند که بر اثر صفات ذمیمه، اقدام به بدگویی و تهمت‌زدن به اصحاب و مبلغان منهاج فردوسیان می‌کنند و نباید صفت مذموم آنان، مایه‌ی برهم خوردن تمرکز منهاجی گردد.

۳. قسمتی از کلماتی که گمان کرده‌اید فحش یا توهین است،‌ واقعیت‌هایی است که جنبه‌ی تلنگر برای مخالفان منهاج فردوسیان و معترضان بر آن دارد. مثل این که می‌گوید: «مخالفین «منهاج فردوسیان» در این زمان، بدتر از برخی «خوارج» و «اهل شامات» در زمان اهل بیت (علیهم‌السلام) هستند؛ زیرا آنان دسترسی به منابعی برای تحقیق نداشتند، ولی اینان، دارند، اما بر اثر کاهلی و سستی، تحقیق نمی‌کنند.»
این کلمه، در پی بیان یک واقعیت است. واقعیت این است که اگر کسی در زمانه‌ی کنونی که عصر فوران اطلاعات و جولان رسانه‌ها و ارتباطات است، از تحقیق و مطالعه در مورد پدیده‌ای چشم‌پوشی کند و در عین حال، از قضاوت در مورد آن، فروگذار ننماید، واقعاً از خوارج صدر اسلام، بدتر و گمراه‌تر است.
اما زمان و مکان استفاده از این کلمه، باید به دقت انتخاب گردد. مبلغ منهاج فردوسیان، در جایی که احساس می‌کند مخاطبش نیاز به تلنگری برای مراجعه و مطالعه دارد، از این کلمه استفاده می‌کند تا او را به تحقیق وادارد. وقتی مخاطب تبلیغ منهاج فردوسیان، خود را در موقعیتی تصور کند که با خوارج مقایسه شده است، دلش می‌لرزد و از این که بدون تحقیق و مطالعه وارد انتقاد از این نظام تربیتی گردد، پرهیز می‌کند. سپس اقدام به مطالعه‌ی آثار منهاج فردوسیان می‌کند و همین، سرآغاز هدایت و رستگاری‌اش می‌شود.
البته هستند کسانی که در برخورد با اینگونه تلنگرها، عکس العمل مناسب را نشان نداده و به جای رجوع به تحقیق و مطالعه، بر جهل مرکب خود، لجاجت و اصرار بیشتری می‌ورزند. اینان در حقیقت، همان افرادی هستند که از لحاظ لجاجت باطنی، از خوارج بدترند.

در پایان، شما را به دو نکته توجه می‌دهم؛

نکته‌ی اول: بیان واقعیت اگر به قصد اصلاح باشد، فحش و توهین نیست. قرآن کریم ـ که سراسر نور و رحمت است ـ در مقام بیان واقعیت، تعابیری دارد که شاید افراد تنگ‌حوصله از آن، فحش و توهین برداشت کنند؛ مثل این که می‌فرماید:
«فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَهِ مُعْرِضِینَ * کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَهٌ * فَرَّتْ مِن قَسْوَرَهٍ» (سوره‌ی مدثر، آیات ۴۹ تا ۵۱)
ترجمه: چرا آنها از تذکر روى گردانند؟! گویى گورخرانى رمیده‏اند که از مقابل شیرى فرار کرده‏اند.
یا می‌فرماید:
«مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْرَاهَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوهَا کَمَثَلِ الْحِمَارِ یَحْمِلُ أَسْفَارًا» (سوره‌ی جمعه، آیه‌ی ۵)
ترجمه: مَثل کسانى که [عمل به] تورات بر آنان بار شد [و بدان مکلف گردیدند] آنگاه آن را به کار نبستند، همچون مَثل خرى است که کتاب‌هایى را برپشت مى‏کشد.

نکته‌ی دوم: توجه داشته باشید که فضای مجازی، بسیار بی‌در و پیکر است و امکان هر گونه انتسابی در آن وجود دارد، پس کلماتی را به عنوان کلمات قصار حاج فردوسی قبول کنید که در کتاب «شرح کلمات قصار حاج فردوسی» آمده است و به بقیه، به دیده‌ی تردید بنگرید.

موفق باشید
حاج فردوسی

با سلام
لطفاً خطوط اصلی و درشت تفکر منهاج فردوسیان را به صورت روشن برایم بنویسید. از صحبت‌های مختلف و متضادی که در مورد این برنامه می‌شنوم، کمی گیج شده‌ام.
خیلی ممنونم

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
دکترین (نظریه‌ی کاربردی) منهاج فردوسیان، این است که: «برای رسیدن به کمال واقعی و سعادت ابدی در دنیا و آخرت، باید به واضحات و مسلّمات ثقلین (قرآن کریم و عترت طاهره علیهم‌السلام) معتقد شد و عمل کرد و در ناواضحات، به احتیاط رفتار نمود».
در تکمیل این دکترین، برخی دیدگاه‌ها و خطوط کلی «منهاج فردوسیان» را عرض می‌کنم:

۱. یکی از دیدگاه‌های اصلی در تدوین «منهاج فردوسیان» این است که فقط محدّثین و فقهای شیعه را میراث‌داران رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) و اهل بیت ایشان (علیهم‌السلام) می‌دانند و آنان را واسطه‌ی رساندن برنامه‌ی تربیتی وحیانی به نسل‌های بعد از عصر حضور معرفی می‌کنند و گرفتن برنامه‌ی تکامل دینی از فلاسفه، عرفا، مشایخ صوفیه و ارباب علوم غریبه و مرتاضان را غیر موجّه و خالی از حجت شرعی می‌دانند.

۲. در منظومه‌ی فکری «منهاج فردوسیان» به کرامات و مکاشفات ارباب طریقت و اهل دل، به دیده‌ی انکار و تردید نگریسته شده و قسمت عظیمی از آن، غیر واقعی دانسته شده است.

۳. در تنظیم «منهاج فردوسیان» فقط اذکاری که در قرآن کریم و روایات معتبر شیعه آمده، مورد قبول قرار گرفته و از ذکرها و دستورالعمل‌هایی که عرفا و ارباب طریقت بر اثر ریاضات و تجربیات به دست آورده‌اند، استفاده نشده است.

۴. یکی از دیدگاه‌های اصلی در تدوین «منهاج فردوسیان» این است که هر روایتی قبول نیست و فقط روایاتی که در منابع معتبر حدیثی شیعه آمده و مورد تأیید و اعتماد جمهور فقها قرار گرفته است، مورد قبول است.

۵. یکی دیگر از دیدگاه‌های اصلی در نظام فکری «منهاج فردوسیان» این است که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم)، استاد اعظم تربیت و ائمه‌ی طاهرین (علیهم‌السلام)، جانشینان ایشان در امر تربیت نفوس مستعدّه شمرده می‌شوند و امر تربیت در عصر غیبت را بر دست امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) می‌دانند.

۶. یکی از دیگر دیدگاه‌های اصلی در منهاج فردوسیان این است که پیوستگی روحی و سرسپردگی طریقتی در نزد هر انسان غیر معصومی به عنوان قطب و مرشد را رد کرده و فقط به ولایت، دلدادگی و سرسپردگی به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) سفارش می‌کنند.

۷. چون دوازده‌امامی بودن را شرط لازم برای رسیدن به کمال و سعادت می‌دانند، عرفا و شعرا و ارباب طریقت مانند مولوی رومی، عطار نیشابوری، محی الدین عربی و تمام مشاهیر عرفان و ادبیات که غیر دوازده‌امامی بودنشان ثابت است را محروم از درجات عالیه می‌دانند.

۸. یکی از دیگر دیدگاه‌های اصلی در منهاج فردوسیان این است که تعالیم قرآن کریم به تنهایی و تعالیم ائمه‌ی طاهرین (علیهم‌السلام) بدون پشتیبانی قرآن را کامل نمی‌دانند بلکه معتقدند باید به ثقلین، تمسک جست و از هر دو منبع قرآن و روایت معتبر برای یافتن راه کمال و سعادت، به صورت همزمان استفاده نمود.

۹. یکی دیگر از دیدگاه‌های اصلی در منهاج فردوسیان این است که به دستاوردهای علوم متافیزیک مانند روانشناسی در رساندن انسان به خوشبختی و کمال، اعتماد نمی‌کنند.

۱۰. یکی از دیگر دیدگاه‌های اصلی در منهاج فردوسیان این است که اصل و اساس رسیدن به کمال و سعادت را پس از اصلاح اعتقادات، «عمل» به دستورات وحی می‌دانند و خواندن، نوشتن و دانستن راه کمال را ـ گر چه لازم است ـ ولی کافی در رساندن، نمی‌دانند و پایه‌ی اصلی را همان «عمل کردن» می‌شمارند.

۱۱. یکی از دیگر دیدگاه‌های اساسی در منهاج فردوسیان این است که مقصود از سلوک را کسب رضای خدا و مقصد را درجه‌ی صدم بهشت (فردوس اعلی) در جوار رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) و ائمه‌ی طاهرین (علیهم‌السلام) می‌دانند.

۱۲. یکی از دیگر دیدگاه‌ها در منهاج فردوسیان این است که مفاهیمی مانند «فنای فی الله» و «بقای بالله» را چنان که در عرفان نظری مطرح است، قبول ندارند و نهایت کمال بشر را استقامت بر عبودیت حق تعالی می‌دانند.

۱۳. یکی از دیگر دیدگاه‌های اصلی در منهاج فردوسیان این است که رسیدن به خوارق عادات و به دست آوردن قدرت‌های روحی مانند طی الارض، ضمیرخوانی، تصرف در اجسام و مانند اینها را مقصود عبادات نمی‌دانند و به دنبال کسب آن نیستند.

۱۴. یکی از دیدگاه‌های مطرح در منهاج فردوسیان این است که لایق‌ترین فرد برای مدیریت جامعه‌ی اسلامی در عصر غیبت، فقیه جامع الشرایط است. (ولایت فقیه)

۱۵. در بستر تربیتی منهاج فردوسیان معتقدند رسیدن به کمال و سعادت برای کسانی که دیدگاه‌ها و اعمالشان را بر طبق قرآن کریم و روایات معتبر شیعه‌ی اثنی‌عشری تصحیح کنند، از سوی خدای تعالی و رسول اعظم و ائمه‌ی طاهرین (علیهم‌السلام) تضمین شده است.
امیدوارم با این مختصر، آشنایی اجمالی‌ای برایتان از نظام جامع تربیتی منهاج فردوسیان فراهم آمده باشد. البته آشنایی مفصل، موکول به مطالعه‌ی دقیق و عمیق در مجموعه‌ی آثار منهاج فردوسیان است.

خداوند، ما و شما را بر پیمودن راه رضایتش یاری رساناد

موفق باشید
حاج فردوسی

سلام علیکم خدمت حاج فردوسی
بارها درمورد رضایت والدین راجع به راضی بودن فرزندش که منهاجی شود صحبت کردید ولی این بار این چنین بحثی برای من در خانواده رخ داد و متوجه شدم. من مدت‌هاست که در محلمان با چند نفر از دوستمان که منهاجی هستند جلسه برگزار می‌کنیم. به تازگی برادر کوچکم هم که مشتاق این برنامه شده و به ما پیوسته در اوایلش خیلی باهاش دعوا می‌کرد حق نداری با ماها بگرده و در چنین جلساتی شرکت کنه و مدتی هم بود که خیلی کمتر گیر می‌داد تا اینکه هی بهش گیر می‌داد چر ا اینجوره چرا اونجوره. مثلاً یک روز با جوراب و کتش خوابیده بود و فردا با عصبانیت پدرم به من گفت این تربیت کردن شماهاست. من گفتم پدر عزیزم تو با زبان خوش بهش بگو این کار نکن خوب نیست. یه مرتبه رو کرد به من و با صدای بلند گفت: اگه گوشش به حرف من بود حق نداشت تو جلسات شما شرکت کند. من بهش گفتم: اصلاً راضی نیستی بیاید این جلسات؟ با قاطعیت گفت: اصلاً راضی نیستم. پدرم گفت من از زشتی در و همسایه می‌ترسم و گرنه تا الان بیرونش کرده بودم.
حاج فردوسی منتظر پاسخ هستم با تشکر

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
انسان‌های معمولی، وقتی از چیزی دلخور و رنجیده‌خاطر هستند، بدون ملاحظه‌ی وجود رابطه، از امور دیگر نیز گِله و شکایت می‌‌کنند. این امر، در زن‌ها بسیار دیده می‌شود ولی در مردها نیز کمابیش هست.
به عبارت ساده و عامیانه، وقتی دلش از جایی پُر است، بر سر شخص یا چیز دیگری خالی می‌کند. مثلاً در محل کار به او توهین شده یا از ناحیه‌ی کارفرما، حق و حقوقش پرداخت نشده است، وقتی به خانه می‌آید، به طرز غذا خوردن بچه‌ها یا بلند بودن صدای تلویزیون یا روشن بودن کولر و مانند آن گیر می‌دهد.
اینگونه شکایت‌ها و اظهار نارضایتی‌ها، ارزش ذاتی ندارد و فقط یک نحوه تخلیه‌‌ی احساسات منفی است. به این معنی که اگر همین فرد در شرایط آرام و بدون فشار و استرس قرار بگیرد، به راحتی با آن مسأله کنار می‌آید و شکایت و اظهار ناراحتی نمی‌کند.
پس از پدرتان در زمانی که آرام است و احساس می‌کنید در زیر فشارهای خارجی قرار ندارد، در باره‌ی رضایتش برای شرکت در جلسات منهاج فردوسیان بپرسید؛ اگر در حال آرامش نیز اظهار نارضایتی کرد، آنگاه باید حضور در این جلسات را ترک کنید.
به خاطر داشته باشید اگر پدرتان از حضور شما در جلسات منهاج فردوسیان ناراضی باشد، بیش از مقداری که به دست بیاورید، از دست خواهید داد.

موفق باشید
حاج فردوسی